Een van de zaken die mij opvalt als het gaat over talent is dat je onder dit begrip veel verschillende inhouden kunt hangen. Talent wordt vaak gebruikt als het gaat om iets waar iemand goed in is en in het bedrijfsleven worden de begrippen talent en competentie vaak door elkaar gebruikt. In mijn ogen, en dit is gebaseerd op de boeken die ik over dit onderwerp heb gelezen, is een talent niets anders dan een in aanleg aanwezige mogelijkheid om in een bepaalde activiteit zeer goede resultaten te behalen. Als dit waar is dan is een talent niets anders dan potentieel, weliswaar belangrijk potentieel. Om dit potentieel te ontwikkelen is het belangrijk te weten welke talenten je hebt en te onderzoeken wat er nodig is om je talent te ontwikkelen tot een sterk punt. Hierbij is het in mijn ogen van belang dat je de ontwikkeling van dit potentieel stap voor stap mag zetten en dat je doorlopend kijkt naar, en geniet van, je successen en vandaar verder kunt ontwikkelen. Het is een mooi pad als je dit zo loopt. Naast het misverstand over de betekenis van het woord talent is er wellicht nog een ander misverstand. Er is ooit iemand die gezegd heeft dat het gras niet sneller gaat groeien door er aan te trekken. In mijn optiek is dit ook zo met talent, het ontwikkelt zich in eigen tempo. Daarnaast hechten we veel waarde aan de rol van feedback in het groeiproces. Ook hier lijkt een misverstand te bestaan, in een recent artikel in het tijdschrift voor coaching wordt zelfs gezegd dat corrigerende feedback door geen enkele van de onderzochte deelnemers in een Amerikaans onderzoek als prettig, positief en nuttig werd ervaren. Blijkbaar ontwikkelen we ons makkelijker als we zien waar we al succesvol in zijn geweest en hoe we dit voor elkaar hebben gekregen en dan de gelegenheid krijgen zelf een volgende stap te formuleren. Voor mij is het inmiddels duidelijk, je talenten ontwikkelen gaat uitstekend hand in hand met progressie gericht werken.